Αρκεί μόνο η καλή χημεία για να μπορέσει να διατηρηθεί μία σχέση στο χρόνο; Τα συναισθήματα αποτελούν τις βάσεις, πάνω στις οποίες μπορεί να στηριχθεί ένας δεσμός για να μπορεί να έχει μία σταθερή πορεία στο χρόνο;;;; Σίγουρα αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που έχουν περάσει συχνά από το μυαλό σου, στην προσπάθειά σου να “συνδεθείς” με έναν άνθρωπο ή και να τον κρατήσεις στη ζωή σου!
Οι σχέσεις των ανθρώπων όμως είναι περίπλοκες αρκετά – ιδιαίτερα στην σημερινή εποχή- ενώ πολλές φορές το λάθος μας είναι ότι δεν γνωρίζουμε τους λόγους για τους οποίους μπαίνουμε σε μία σχέση, τους λόγους για τους οποίους συνεχίζουμε να την διατηρούμε, ενω δύσκολα μπορούμε να αναγνωρίσουμε και τις βαθύτερες αιτίες που οδηγούν μία σχέση στον χωρισμό!
Είναι γεγονός όμως, πως h καλή “χημεία” ανάμεσα σε δύο ανθρώπους δεν είναι αρκετή για να μπορούν να εξελίξουν μία σχέση που θα στηρίζεται σε γερά θεμέλια…. Η χημεία, είναι ο σπινθήρας που δίνει την ώθηση δύο άνθρωποι να ενωθούν και να μάθει ο ένας τον άλλον, είναι το “πυρ” που θα ανάψει το ενδιαφέρον, τον ενθουσιασμό την έλξη, τον πόθο, τον έρωτα και την επιθυμία να διεισδύσεις στα ενδότερα προκειμένου να έρθεις σε επαφή και να γνωρίσεις πιο ουσιαστικά τον άνθρωπο που ξύπνησε μέσα σου όλα τα παραπάνω συναισθήματα. Η Χημεία, είναι το πρωταρχικό αλλά και απαραίτητο στοιχείο για να ενωθούν και να γνωριστούν δύο άνθρωποι και η “δύναμη” της πολλές φορές μπορεί να μπερδευτεί και να παρανοηθεί με την “συμβατότητα”.
Τί διαφορετικό όμως έχει η “χημεία” με την “συμβατότητα” ;;; Για να κατανοήσουμε την διαφορά αρκεί να σκεφτούμε το εξής:
Περπατώντας στο δρόμο περνάμε έξω από ένα εστιατόριο και μας έρχονται οι μυρωδιές από την κουζίνα του. Αυτόματα ενεργοποιούνται οι αισθήσεις μας και ξυπνά η όρεξη και η επιθυμία να γευτούμε τα όμορφα πιάτα του εστιατορίου, τα οποία και τα χαζεύουμε στους υπόλοιπους πελάτες του μαγαζιού. Οι όμορφες μυρωδιές, διεγείρουν όλες μας τις αισθήσεις, έτσι λοιπόν αποφασίζουμε να κάτσουμε στο εστιατόριο για να γευτούμε το φαγητό που ξύπνησε την επιθυμία μας, προκειμένου να ικανοποιήσουμε μία βασική ανάγκη μας, που είναι αυτή της διατροφής Μας σερβίρουν το φαγητό και η επιθυμία ακόμα είναι ιδιαίτερα έντονη … Το στήσιμο του πιάτου και οι μυρωδιά του περιεχομένου του μας δημιουργεί πιο έντονα ακόμα την επιθυμία να το γευτούμε… Αυτό ακριβώς είναι και η “χημεία” στις ανθρώπινες σχέσεις, με λίγα λόγια είναι το σύνολο κάποιων στοιχείων που θα ενεργοποιήσουν την επιθυμία μας, να γευτούμε προκειμένου να ικανοποιήσουμε μία βασική μας ανάγκη. Στον έρωτα η “χημεία” είναι απαραίτητη, για να ξυπνήσει η επιθυμία της “ένωσης” η οποία και θα ικανοποιήσει την βασική ανθρώπινη ανάγκη για έρωτα, συντροφικότητα, συνύπαρξη.
Το “πιάτο” είναι μπροστά μας, το φαγητό και η μυρωδιά του μας έχουν ενεργοποιήσει τις αισθήσεις και επιθυμούμε να το γευτούμε και ξεκινάμε να το δοκιμάσουμε… Σε αυτή την περίπτωση μπορεί να συμβούν τα εξής:
α) από την πρώτη μπουκιά κατανοούμε ότι το φαγητό δεν είναι του γούστου μας, η γεύση του δεν μας ταιριάζει, είναι άνοστο ή η γεύση του δεν μας καλύπτει δεν μας ολοκληρώνει. Το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρα το αίσθημα της ανεπάρκειας και της ανικανότητας να ικανοποιήσει το πιάτο τις ανάγκες μας.
β) Ξεκινάμε να τρώμε και αρχικά δεν μπορούμε να κατανοήσουμε αν αυτό που γευόμαστε μας αρέσει ή όχι, αν ταιριάζει στα γούστα μας ή όχι. Πολύ πιθανό να δοκιμάζουμε μία πρωτόγνωρη γεύση, η οποία στην αρχή μας ενθουσιάζει και επιθυμούμε να δοκιμάσουμε κι άλλο, καθώς συνεχίζουμε το φαγητό μας όμως δεν μπορούμε σίγουρα να πούμε “αυτό μου αρέσει, θα ξαναέρθω σε αυτό το εστιατόριο”! Το φαγητό μπορεί να μας πέσει “βαρύ” στο στομάχι και να δικαιολογήσουμε ότι δεν έφταιγε το φαγητό αλλά ότι εμείς φάγαμε λαίμαργα, έτσι και να δώσουμε μία ακόμα ευκαιρία και να επισκεφτούμε ξανά το ίδιο εστιατόριο, όπου θα έχουμε ακριβώς την ίδια εμπειρία, η οποία και θα μας κάνει να πούμε “εγώ δεν ξανά έρχομαι σε αυτό το μαγαζί”! Το παράδοξο είναι ότι η παρέα μας, που μπορεί να έχει γευτεί το ίδιο πιάτο, να έχει μία εντελώς αντίθετη απόψη από εμάς και έμεινε ικανοποιημένη από το αποτέλεσμα
γ) Η τρίτη περίπτωση, είναι να δοκιμάσουμε το φαγητό του εστιατορίου, όπου το αποτέλεσμα θα μας ικανοποιήσει πλήρως και εν συνεχεία θα έχουμε την περιέργεια να επισκεφτούμε ξανά το ίδιο μέρος και να γευτούμε όλα του τα “πιάτα”, έτσι λοιπόν γινόμαστε “θαμώνες” του εστιατορίου, γιατί πληροί όλες τις προδιαγραφές για να ικανοποιηθούμε και να περάσουμε καλά …..
Η τρίτη περίπτωση, είναι ακριβώς αυτό που λέμε “συμβατότητα”, είναι με λίγα λόγια τα χαρακτηριστικά εκείνα που είναι πολύ πιο κοντά σε εμάς, αρκετά πιο γνώριμα, εφάμιλλα, ταιριαστά, όπου μπορούν να ικανοποιήσουν τις ανάγκες μας και να μας προσφέρουν το αίσθημα της ολοκλήρωσης.
Η “χημεία” λοιπόν είναι απαραίτητη για την έναρξη, ενώ η “συμβατότητα” είναι απαραίτητη για την πορεία, την εξέλιξη ή αλλιώς την έκβαση μίας σχέσης. Στις ανθρώπινες σχέσεις, αρκετές στιγμές μπερδευόμαστε και δεν μπορούμε να εντοπίσουμε τα στοιχεία εκείνα που δηλώνουν ότι υπάρχει “συμβατότητα” με τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας.
Έτσι λοιπόν είναι πολύ πιθανό να παραμένουμε ανικανοποίητοι σε μία σχέση με την οποία νιώθουμε ότι έχουμε μία “χημεία” αλλά μόνιμα να τρωγόμαστε με τα ρούχα μας παραμένοντας ανικανοποίητοι. Στην περίπτωση αυτή συγχέουμε την χημεία με την συμβατότητα και αδυνατούμε να αποδεχθούμε το γεγονός ότι ο άνθρωπος που ξύπνησε σαν σπινθήρας τις αισθήσεις μας δεν είναι ο πλέον συμβατός άνθρωπος με εμάς.
Υπάρχει όμως και η περίπτωση των σχέσεων που ενώ είναι υπαρκτή η χημεία, αλλά και η συμβατότητα, τα μέλη που απαρτίζουν τη σχέση, αναζητούν και διψούν για κάτι περισσότερο, βρίσκοντας “ψεγάδια” και “αφορμές” που εντέλει θα “σκοτώσουν” την χημεία και θα “κουκουλώσουν” την συμβατότητα η οποία πλέον παύει και αυτή να είναι ορατή…Σε αυτή την περίπτωση το βαθύτερο αίτιο είναι ο φόβος και αδυναμία της δέσμευσης!
Πώς θα διακρίνουμε όμως αν σε μία σχέση εκτός από “χημεία” υπάρχει και “συμβατότητα”;;
Πάμε να δούμε μερικά χαρακτηριστικά που απαρτίζουν την συμβατότητα σε ένα ζευγάρι:
Επικοινωνιακή Προσέγγιση: Το Α και το Ω σε μία σχέση, είναι να μπορούν τα δύο μέλη της, να έχουν μία εύρυθμη ροή της επικοινωνίας. Δεν είναι απαραίτητο δύο άνθρωποι να μιλούν την ίδια γλώσσα, δύο άνθρωποι μπορεί να έχουν έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο σκέψης αλλά και έκφρασης, αλλά ο ένας να συμπληρώνει τον άλλον, εξάλλου η δύναμη κρύβεται πολλές φορές στις αντιθέσεις και όχι στις ομοιότητες. Επικοινωνιακή συμβατότητα δεν σημαίνει ότι σκεφτόμαστε το ίδιο, σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε μία καλή αλληλεπίδραση, όπου ο πομπός και ο δέκτης (που εναλλάσσονται) της επικοινωνίας, λειτουργούν με άνεση και ρυθμό. Σημαντικό λοιπόν είναι να σκεφτείτε κατά πόσο μπορείτε με το άτομο σχετίζεστε να διατηρείτε μία αρμονική και ικανοποιητική για εσάς επικοινωνία. Κατανοείτε τον τρόπο σκέψης του συντρόφου σας ; Μπορείτε να κατανοήσετε πίσω από τις λέξεις αυτό που θέλει να σας πει; Επικοινωνείτε με έναν τρόπο που ικανοποιεί και τις δύο πλευρές; Ακούει ο ένας τον άλλον; Κουβεντιάζοντας για τις χαρές αλλά και τις λύπες της ζωής νιώθετε μέσα από την επαφή και την συζήτηση με το άτομο αυτό ότι πραγματικά ηρεμείτε ή και εξελίσσεστε; Συζητώντα για τα προβλήματα τις σχέσης σας μπορείτε να βρείτε τις κατάλληλες λύσεις για την μεταξύ σας επαφή; Σας αρέσει να μιλάτε με το ταίρι σας, να μοιράζεστε ελεύθερα τις σκέψεις σας, αλλά απολαμβάνετε και τις στιγμές που το ίδιο ανοίγεται σε εσάς; Γνωρίζετε τι απαντήσεις θα έδινε το ταίρι σας στα παραπάνω ερωτήματα και κατά πόσο είναι ικανοποιημένο από την επικοινωνία που μοιράζεστε μεταξύ σας; Είναι βέβαιο ότι όσο και να το προσπαθήσετε δεν θα μπορέσετε να βρείτε έναν άνθρωπο που σκέφτεται με τον ίδιο τρόπο όπως εσείς, είναι βέβαιο μάλιστα ότι κάποιες στιγμές δεν θα κατανοήσετε και τον τρόπο σκέψης του συντρόφου σας αλλά και αυτός τον δικό σας, το ζητούμενο όμως για την ανάπτυξη και εξέλιξης μίας σχέσης, είναι τα δύο μέλη της να μπορούν να βρουν την “χρυσή” τομή εκείνη, που θα μπορούν να επικοινωνούν με τρόπο που θα εκφράζουν την αληθινή πλευρά του εαυτού τους και θα μπορεί να υπάρχει η αμοιβαία κατανόηση!
Στόχοι: Είναι πολύ σημαντικό με έναν άνθρωπο να μοιράζεσαι κοινά ενδιαφέροντα, να έχεις ίδια χόμπι, να σου αρέσει να απολαμβάνεις στη ζωή τα ίδια πράγματα. Σημαντικό και σπουδαίο όμως είναι να μπορείς να κατανοήσεις, να σεβαστείς και να δώσεις “χώρο” στον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου, για να μπορεί να απολαμβάνει και να χαίρεται τα ενδιαφέροντα που δεν μοιράζεται μαζί σου! Ο πιο σπουδαίος παράγοντας όμως για να μπορεί ένα ζευγάρι να συνυπάρξει και να έχει μία ομαλή και αρμονική πορεία, είναι να βρίσκονται στο ίδιο στάδιο της ζωής. Δεν είναι σημαντικό μόνο να έχεις τα ίδια ενδιαφέροντα, να σου αρέσουν τα ίδια πράγματα, να χαίρεσαι με τις ίδιες δραστηριότητες, σπουδαίο είναι να βρίσκεσαι στην ίδια φάση ζωής, όπου τα ζητούμενα και των δύο από μία συντροφική σχέση να είναι τα ίδια. Με αυτό τον τρόπο το ζευγάρι λειτουργεί με ενότητα και όχι μεμονωμένα, και η πορεία της σχέσης τους είναι εξελιγκτική βασιζόμενη σε στόχους που επικεντρώνονται στο “εμείς” και όχι στο “εγώ”! Μοιράζεστε κοινούς στόχους με το ταίρι σας; Θέτετε στόχους για την πορεία της σχέσης, όπως για παράδειγμα το να πραγματοποιήσετε ένα ταξίδι (αν είναι κάτι που το επιθυμείτε), Αφοσιώνεστε στην επίτευξη των μικρών ή των μεγάλων στόχων που έχετε για την πορεία της σχέσης σας; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα σας βοηθήσουν!
Για πχ : Η Μαρία είναι εδώ και καιρό μόνη της χωρίς σχέση, βρίσκεται σε ένα στάδιο της ζωής της που έχει καταφέρει να τα βρει με τον εαυτό της, έχει μάθει από το παρελθόν της, γνωρίζει τι θέλει και η επιθυμία της είνα να αποκτήσει μία συντροφική σχέση. Ο Αλέξης έχει χωρίσει εδώ και λίγους μήνες από μία πολύχρονη σχέση, δεν επιθυμεί μία επανασύνδεση με την πρώην σύντροφό του αλλά διατηρεί συναισθηματικά κατάλοιπα ή αλλιώς απωθημένα και η επιθυμία του είναι να βρει κάτι στη ζωή του που θα του δώσει χαρά και θα τον βοηθήσει να ξεχάσει… Η Μαρία και ο Αλέξης ερωτεύονται και είναι αμοιβαίο, η Μαρία είναι έτοιμη να ανοίξει την καρδιά της και την ψυχή της σε αυτή τη σχέση και να κάνει πράγματα μαζί με το σύντροφό της, με στόχο την καλή εξέλιξη και πορεία της σχέσης. Ο Αλέξης, έχει κρατήματα, συστολές , φοβάται να δεσμευτεί, θέλει πολύ στη ζωή του την Μαρία, αλλά δεν μπορεί να της το εκφράσει έμπρακτα, γιατί ο φόβος του για δέσμευση δεν του επιτρέπει να αφεθεί! Ποιο είναι το αποτέλεσμα αυτής της σχέσης; Νομίζω ότι το γνωρίζετε ξεκάθαρα , έτσι λοιπόν είναι σημαντικό να υπολογίζεται το “στάδιο” που βρίσκεται ο άνθρωπος που επιλέγετε για σχέση και να υπολογίσετε κατά πόσο οι στόχοι που έχετε για την πορεία μίας σχέσης θα μπορούν να είναι υλοποιήσιμοι!
Αρχές – Αξίες – Πιστεύω: Η βασική δομή ενός ανθρώπου είναι οι αρχές, οι αξίες και τα πιστεύω που έχει για την ζωή. Μία συμβατή σχέση, απαρατίζεται πάντα από ανθρώπους που μοιράζονται αν όχι τις ίδιες, εφάμιλλες αρχές, αξίες και πιστεύω για τη ζωή.
Με τον όρο “αρχές” στη ζωή εννοούμε τους βασικούς κανόνες ή κώδικες ηθικής και συμπεριφοράς ενός ανθρώπου, είναι ο τρόπος που κινείται το άτομο στη ζωή του!
Διακρίνεται τις αρχές που έχει ο σύντροφός σας για τη ζωή ή και για τις σχέσεις; Συμφωνείτε με αυτές τις αρχές; Ταιριάζουν με τις δικές σας;
Οι Αξίες είναι το σύνολο των σκέψεων ή και των ιδανικών που αποτελούν την κινητήριο δύναμη, που ενεργοποιούν τον άνθρωπο να δράσει προκειμένου να ικανοποιήσει τα ζητούμενα της ψυχής του. Είναι όλα αυτά τα απαραίτητα στοιχεία που ο άνθρωπος κρίνει ότι είναι απολύτως σημαντικά και σπουδαία για να νιώθει πλήρης.
Για παράδειγμα: Η Μαρία έχει ως βασική της αξία την δημιουργία οικογένειας. Ο Αλέξης έχει ως βασική του αξία το χρήμα και την υλική εξασφάλιση. Ερωτεύονται και η Μαρία επιθυμεί να δημιουργήσει οικογένεια, ενώ ο Αλέξης εργάζεται πυρετωδώς για να αυξήσει τα οικονομικά του που θα του προσφέρουν μία άνετη ζωή. Η Μαρία νιώθει ότι ο Αλέξης την παραμελεί, ο Αλέξης αισθάνεται ότι η Μαρία δεν τον καταλαβαίνει ή ότι σκέφτεται επιπόλαια που στην περίοδο της κρίσης, θέλει να κάνει οικογένεια…. Ποια είναι η εξέλιξη;;; Η ρήξη!
Τα “πιστεύω” είναι το σύνολο των πεποιθήσεων που έχει διαμορφώσει ένας άνθρωπος για τη ζωή. Τα πιστεύω αρχίζουν και διαμορφώνονται από την στιγμή της γέννησής μας και την πρώτη μας ανάσα, σπουδαίο παράγοντα για την διαμόρφωσή τους όμως έχει το κοινωνικό αλλά και οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε και τα ερεθίσματα που έχουμε από αυτό! Στην πορεία της ζωής μας όμως διαμορφώνουμε και δυσλειτουργικές πεποιθήσεις που μας κρατούν πίσω και στέκονται τροχοπέδι στην πορεία και εξέλιξη μας.
Για παράδειγμα: Η Μαρία έχει την (δυσλειτουργική) πεποίθηση , ότι όλοι οι άντρες στις σχέσεις λένε τα ψέματά τους, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να μην απατήσουν …. Οι επιλογές των ανδρών που έκανε ως σήμερα, της επιβεβαίωναν την πεποίθηση που διατηρεί. Έτσι λοιπόν στην σχέση της με τον Αλέξη διαπίστωσε απιστία, στην αρχή την συγχώρεσε στην πορεία ήρθε και μία δεύτερη και η Μαρία επιβεβαίωσε για μία ακόμα φορά ότι όλοι οι άντρες είναι ίδιοι και απατούν!
Στο ξεκίνημα μίας σχέσης είναι πολύ σημαντικό να διεισδύσουμε λίγο στα ενδότερα του ανθρώπου που έχουμε δίπλα μας, να κατανοήσουμε τα βαθύτερα πιστεύω του για τη ζωή, τις σχέσεις και να κατανοήσουμε αν το σύνολο των πεποιθήσεών του, ταιριάζουν με τις δικές μας.
Βασικά ερωτήματα που με βοηθούν να κατανοήσω την εξέλιξη μίας σχέσης
Κατανοήσαμε λοιπόν την διαφορά της χημείας, με την συμβατότητα, αλλά είδαμε και τους παράγοντες εκείνους που φανερώνουν ότι μία σχέση έχει της βάσεις εκείνες για να μπορεί να χαρακτηριστεί “συμβατή”! Σίγουρα η πρώτη σου σκέψη είναι : “Οι σχέσεις θέλουν πολύ δουλειά, δεν είναι εύκολο, μήπως το υπεραναλύουμε”; Η απάντηση εδώ είναι ότι οι καλές ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι αποτέλεσμα τύχης και ευκαιρίων, αλλά αποτέλεσμα συνειδητής προσωπικής εργασίας αλλά και αυτογνωσίας. Αρκετές στιγμές λοιπόν μπορεί να βρεθείς μπερδεμένος, διχασμένος ή και μπλοκαρισμένος γιατί η καρδιά σου συνεχίζει να χτυπά στο ρυθμό του έρωτα, για έναν άνθρωπο που δεν είναι συμβατός μαζί σου και αφήνει ανικανοποίητες τις ανάγκες σου. Σε αυτές τις στιγμές για να πάρεις μία απόφαση το αν θέλεις να συνεχίσεις αυτή τη σχέση ή όχι, κάνε στον εαυτό σου τις παρακάτω ερωτήσεις:
- Νιώθω ότι η σχέση που διατηρώ στηρίζεται στην αγάπη και στα αληθινά συναισθήματα;
- Η σχέση αυτή με κάνει να αισθάνομαι δύναμη και με βοηθά να εξελίσσω την καλύτερη πλευρά του χαρακτήρα μου;
- Μήπως για να διατηρήσω αυτή τη σχέση κάνω αρκετές προσωπικές θυσίες οι οποίες και παγιδεύουν την χαρά και την ικανοποίησή μου;
- Μοιραζόμαστε με αυτό τον άνθρωπο τις ίδιες αξίες για τη ζωή;
- Εχουμε κοινούς στόχους, κοινά όνειρα;
- Εχουμε τα ίδια θέλω για την εξέλιξη και την πορεία της σχέσης μας;
- Υπάρχει αμοιβαία υποστήριξη;
- Η σχέση αυτή βασίζεται στον σεβασμό και στην αλήθεια;
- Η σχέση αυτή με βελτιώνει με εξελίσσει ή με πάει πίσω;
- Νιώθω πραγματικά συναισθήματα για τον άνθρωπο που έχω δίπλα μου, ή έχω στο μυαλό μου μία εξιδανικευμένη μορφή του, αυτή που θα θελα να είχε ή που δημιούργησα στο μυαλό μου διψώντας για έρωτα ή συντροφικότητα;;;;