“Είμαι άνθρωπος ανοιχτός , καλοπροαίρετος , πάντα με τον καλό λόγο αλλά και την θετική διάθεση να βοηθήσω , να υποστηρίξω , να σταθώ και να είμαι πάντα εκεί για όλους ….
Οι άνθρωποι που περνάνε από την ζωή μου, έχουν να το παραδεχτούν ότι είμαι το «καλό παιδί» που είμαι πάντα εκεί για όλους…
Κάνοντας έναν απολογισμό μπορώ να μετρήσω αρκετές στιγμές που θυσίασα τα δικά μου θέλω , τις επιθυμίες μου , τον χρόνο μου ή και τις προτεραιότητες μου , προκειμένου να βοηθήσω έναν άνθρωπο που το έχει ανάγκη ….
Καλοσύνη….έτσι θα μπορούσα να το πω, και ναι για μένα είναι μια σημαντική αρετή , την οποία και ακολούθω πίστα και σταθερά αλλά και την επιζητώ και στους ανθρώπους γύρω μου ….
Η καλοσύνη μου όμως αρκετές στιγμές γίνεται η πηγή της μοναξιάς μου, αλλά και η σκληρή αυτοτιμωρία να πρέπει εγώ να είμαι πάντα εκεί για όλους και στις χαρές και στις λύπες , ενώ τις στιγμές που εγώ ο ίδιος έχω ανάγκη από έναν άνθρωπο, αυτός ο άνθρωπος να μην είναι δίπλα …
«Είσαι δυνατός εσύ, δεν σε φοβάμαι θα τα καταφέρεις»… Ναι αυτή την φράση την ακούω συχνά και δεν αντιλέγω , έχω μεγάλη εσωτερική δύναμη , έχω όμως και εγώ ανάγκες , έχω και εγώ την επιθυμία να ακούσω : «Είμαι εδώ για σένα, ότι χρειαστείς μην διστάσεις ….μπορώ σε κάτι να βοηθήσω;Άστο πάνω μου είμαι εγώ δίπλα σου»… Φράσεις πολύτιμες, μοναδικές, φράσεις που κάθε άνθρωπος θέλει να ακούσει, φράσεις που αξίζω και θέλω και εγώ να ακούσω, όμως για την ώρα αυτές τις φράσεις μόνο τις λέω , αλλά δεν τις ακούω ….
Καλοσύνη ή Αγαθοσύνη;
Ναι αρκετές στιγμές μπορεί να κρίνεται η καλοσύνη μου αλλά και εγώ ο ίδιος ως αγαθός ή και κουτός θα μπορούσα να πω και γίνομαι «δεδομένος»…
Τον αγαθό όμως εύκολα μπορούμε να τον ξεγελάσουμε , να μην τον υπολογίσουμε ενώ άνετα μπορούμε να τον χειριστούμε κατά βούληση , γιατί ότι και να κάνουμε , θα είναι πάντα εκεί σαν κερί αναμμένο να φωτίζει τα σκοτάδια μας ….
Τον δεδομένο άνθρωπο , εύκολα μπορούμε και να τον βαρεθούμε , αφού με την στάση του, μας δίνει το μήνυμα πως όποια και να είναι η συμπεριφορά μας, δεν θα παρεξηγήσει, θα κατανοήσει , θα συγχωρέσει , θα είναι εκεί ….
Είμαι κάπου λάθος; Πρέπει να αλλάξω; Είναι μειονέκτημα να διαθέτεις την αρετή της καλοσύνης; Γιατί οι άνθρωποι που μπαίνουν στην ζωή μου κάνουν κατάχρηση της καλοσύνης μου ;;;;
Πολλές σκέψεις γυρνούν στο μυαλό μου και αναζητώ τα βαθύτερα αίτια που με κάνουν τόσο καλοσυνάτο …..
- Δεν θέλω να απογοητεύω
- Δεν μπορώ να λέω όχι
- Δεν θέλω να χάνω ανθρώπους από δίπλα μου
- Θέλω να είμαι χρήσιμος
- Θέλω να με αγαπούν
- Θέλω έμπρακτα να δίνω την αγάπη μου σε αυτούς που αγαπώ , για να νιώθουν πόσο σημαντικοί είναι για μένα αλλά να γίνομαι σημαντικός και εγώ
Μήπως τελικά οι λόγοι που με κάνουν να εκφράζω την καλοσύνη μου είναι και οι λόγοι που στο τέλος γίνονται η πηγή της απογοήτευσης μου;;;
Μήπως οι προσδοκίες μου είναι αυτές που με οδηγούν σε υπερβολικό δόσιμο το οποίο και με φθείρει;;
Δηλαδή πρέπει να αλλάξω;;;;;”
Όλες αυτές οι παραδοχές που αναφέρονται από την αρχή του κειμένου είναι πολύ πιθανό να τις έχεις αναφέρει ή σκεφτεί και εσύ , ή να έχεις προβληματιστεί αρκετά, για τον λόγο που οι άνθρωποι κάνουν κατάχρηση της καλοσύνης σου, ή για τον λόγο που ενώ είσαι καλοσυνάτος, στην πορεία απογοητεύεσαι ….
Θα διαβάσεις πολλά άρθρα στο διαδίκτυο που αφορούν το συγκεκριμένο θέμα , θα διαβάσεις γιατί πρέπει να μάθεις να λες όχι , τις επιπτώσεις του να προσπαθείς διακαώς να είσαι πάντα το καλό παιδί , τις απογοητεύσεις που έρχονται από την έλλειψη ορίων κλπ … Θα προβληματιστείς , θα αναλογιστείς , θα αφυπνιστείς ίσως θα θελήσεις και να αλλάξεις τακτική προσπαθώντας για την αλλαγή στάσης και συμπεριφοράς …
Το ζητούμενο ωστόσο είναι ένα ….
Τι είναι αυτό που εσένα σε κάνει πραγματικά ευτυχισμένο;
Έχεις αναρωτηθεί ότι μπορείς να είναι στην φύση και στην ιδιοσυγκρασία σου να προσφέρεις;
Θα μπορούσες να ζήσεις αρμονικά και ευτυχισμένα δίχως την αρετή της καλοσύνης;
Η καλοσύνη είναι στάση ζωής , έχει όμως και το τίμημα μας ιδιαίτερα όταν εμείς οι ίδιοι την εντάσσουμε στην ζωή μας όχι τόσο με ανιδιοτελή κίνητρα , αλλά προσδοκώντας κάτι να μας έρθει πίσω ως αντάλλαγμα ….
Δεν γίνεται να μας φταίνε οι άλλοι που δεν στάθηκαν αντάξιοι των προσδοκιών μας ή των καλοσυνάτων πράξεων μας , γιατί πολύ απλά την ευθύνη για τις σκέψεις τα συναισθήματα και τις συμπεριφορές μας την έχουμε εμείς στα χέρια μας …
Η καλοσύνη ισούται με την ανοχή, την συγκαταβατικότητα, την υποχώρηση, την υποστήριξη, την βοήθεια, την συμπαράσταση , την συγχώρεση, την αγάπη ….Είναι μία παρεξηγημένη αρετή που συχνά να κρίνεται ως “αδυναμία”, η καλοσύνη όμως ΔΕΝ είναι αδυναμία, είναι ΔΥΝΑΜΗ και ο άνθρωπος που αισθάνεται πραγματικά δυνατός με τον ίδιο του τον εαυτό, μπορεί να προσφέρει απλόχερα την καλοσύνη που έχει μέσα στην ψυχή του, άνευ όρων και κανόνων …. “Όταν έχεις ομορφιά, δεν έχεις παρα μόνο αυτή. Αλλά όταν έχεις καλοσύνη, έχεις επίσης και ομορφιά” Σαπφώ.
