Πόσο συναισθηματικά ώριμος είσαι;

Η ζωή είναι ένα υπέροχο ταξίδι γεμάτο εμπειρίες, προκλήσεις, δοκιμασίες αλλά και πλούσια συναισθήματα, ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα. Τα συναισθήματα αυτά πολλές φορές γίνονται ο οδηγός μας , που μας παρασύρουν σε συμπεριφορές που άλλοτε μετανιώνουμε, άλλοτε δεν μπορούμε να αποδεχθούμε, με αποτέλεσμα να συνεχίζουμε να επαναλαμβάνουμε τα ίδια και τα ίδια λάθη, χάνοντας την πολυπόθητη ισορροπία και αρμονία στις σχέσεις μας αλλά και στη ζωή μας… Σίγουρα θα σκεφτείς “είναι κακό να παρασυρόμαστε από τα συναισθήματά μας”; Θα σου απαντήσω πως όχι, αρκεί να μπορούμε να τα εντοπίσουμε ποια είναι ακριβώς αυτά τα συναισθήματα , να έχουμε τον πλήρη έλεγχο αλλά και την ευθύνη αυτών… “Είναι εύκολο όμως να να έχουμε τον έλεγχο των συναισθημάτων μας”; Είναι βέβαιο πως όχι, όμως σε αυτό το υπέροχο ταξίδι της ζωής, μας δίνεται η δυνατότητα να κάνουμε εξελιγκτικά βήματα προκειμένου να πάρουμε τα ηνία της ζωής μας στα χέρια μας, να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, και να εντοπίσουμε με καθαρή ματιά τι είναι αυτό που πραγματικά νιώθουμε, τι είναι αυτό που φταίει, ποιο είναι το λάθος μας και πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ποιότητα της ζωής μας αλλά και των σχέσεών μας.Αυτός είναι και πολυπόθητος στόχος, να μπορέσουμε να κάνουμε το ταξίδι της ζωής όσο γίνεται πιο ευχάριστο, ικανοποιητικό, αρμονικό, επιτυχές ή και εποικοδομητικό …. Πώς θα καταφέρεις να το πετύχεις αυτό; Κάνοντας τα βήματα εκείνα που θα σε βοηθήσουν να αποκτήσεις περισσότερη συναισθηματική ωριμότητα….

Τί είναι όμως η συναισθηματική ωριμότητα;

Συναισθηματική ωριμότητα είναι η ικανότητα του ανθρώπου να μπορεί να εντοπίζει και να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του, αναγνωρίζοντας ότι έχει την πλήρη ευθύνη αυτών. Ο άνθρωπος που είναι συναισθηματικά ώριμος, έχει την ικανότητα όμως, να μπορεί να εντοπίζει και τα συναισθήματα των ανθρώπων γύρω του και ανταποκρίνεται σε αυτά με τιμιότητα, σοβαρότητα, σεβασμό και πάνω από όλα με κατανοήση αγάπη προς τον άνθρωπο. Η συναισθηματική ωριμότητα διακρίνεται από μία σειρά χαρακτηριστικών, που ολοκληρώνουν τον άνθρωπο και τον βοηθούν να μπορεί να συνάπτει υγιείς σχέσεις με το περιβάλλον του

Τα σημάδια της συναισθηματικής ωριμότητας

1. Δεν κατηγορώ τους ανθρώπους γύρω μου για την συμπεριφορά τους, αλλά κατανοώ ότι και αυτοί με την σειρά τους έχουν τις δικές τους ανησυχίες, τους φόβους ή και τα συναισθήματα εκείνα που τους οδηγούν σε συγκεκριμένες συμπεριφορές που μπορεί να χαρακτηριστούν αρνητικές, κακές ή και ανόητες. Κατανοώ ότι δεν γίνεται όλοι οι άνθρωποι να νιώθουν ή και να αντιδρούν με τον τρόπο που εγώ θα ήθελα ή με τον τρόπο που εγώ αισθάνομαι ή λειτουργώ. Δεν ευθύνομαι λοιπόν για την συμπεριφορά τους, ούτε για τις αντιδράσεις τους, ευθύνομαι μόνο σε ότι εγώ επιτρέπω και αποδέχομαι να συνεχίζει να με επηρεάζει. 
2. Αναγνωρίζω ότι στη ζωή δεν είναι όλα μαύρο ή άσπρο, υπάρχουν και άλλες αποχρώσεις, όπως το γκρι. Ξεκινώ να διακρίνω τις καταστάσεις γύρω μου πιο σφαιρικά, από διαφορετικές οπτικές γωνίες, διατηρώντας μία “ανοιχτή” και όχι “απόλυτη” ή “ακραία” στάση. 
3. Παύω πλέον να σκέφτομαι ότι είμαι ο ένας, ο μοναδικός, επιδιώκοντας να βρίσκομαι στο επίκεντρο της προσοχής. Αναγνωρίζω ότι δεν περιστρέφονται όλα γύρω από εμένα και κατανοώ ότι κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και ξεχωριστός με τον δικό του τρόπο! 
4. Συνάπτω σχέσεις χωρίς να έχω το φόβο να αφεθώ, να δώσω συναίσθημα, να δείξω τον αληθινό εαυτό μου, γιατί έχω αγαπήσει και έχω αποδεχθεί τον εαυτό μου με τα θετικά και τα αρνητικά χαρακτηριστικά του και γνωρίζω καλά, ότι και οι οι άνθρωποι γύρω μου μπορούν να με αγαπήσουν για αυτά τα χαρακτηριστικά. 
5. Αναγνωρίζω ότι η ζώη είναι πολύ πιο όμορφη, αρμονική και ήρεμη όταν την μοιραζόμαστε με ανθρώπους και φροντίζω να χτίζω τις σχέσεις μου με “θεμέλια” τις ομοιότητες και τα κοινά που με ενώνουν με τους ανθρώπους και όχι με τις αντιθέσεις … Αναγνωρίζω ωστόσο ότι και οι αντιθέσεις που υπάρχουν στις σχέσεις μου, είναι αυτές που μπορούν να με βοηθήσουν να ανακαλύψω μία νέα πτυχή του εαυτού μου, τις αξιοποιώ λοιπόν προκειμένου να μάθω και να εξελιχθώ, γιατί δεν είμαι τέλειος , κανείς δεν είναι 
6. Έχω πάψει να προσπαθώ να είμαι τέλειος σε όλα γιατί ξέρω ότι αυτό δεν είναι εφικτό! Συνειδητοποιώ ότι μαθαίνω μέσα από τα λάθη μου και ότι αρκετές στιγμές πρέπει να τολμήσω και να ξεφύγω από την ζώνη ασφαλείας μου, χωρίς να έχω το φόβο ότι θα αποτύχω. Δίνω τον καλύτερο μου εαυτό, δεσμεύομαι στους στόχους μου, χωρίς να περιμένω πάντα ότι το αποτέλεσμα θα είναι το τέλειο ή το ιδανικό, γιατί αν το κάνω αυτό … τότε μόνιμα θα μένω ανικανοποίητος! 
7. Αποδέχομαι την ήττα ή και την αποτυχία ως μία ατυχή συγκυρία η οποία και μου έδωσε μαθήματα… 
8. Συγχωρώ τους γονείς μου για τα λάθη τους, γιατί αναγνωρίζω ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι είναι ανθρώπινο να γίνονται λάθη. Κάθε άνθρωπος μαθαίνει μέσα από τα λάθη του αλλά και εμείς μαθαίνουμε μέσα από τα λάθη που έχουν κάνει οι γονείς μας. Παύω πλέον να είμαι στο ρόλο του αυστηρού κριτή όπου ρίχνω όλες τις ευθύνες στον τρόπο που με μεγάλωσαν, επικεντρώνομαι σε όλα τα θετικά εκείνα στοιχεία που αποκόμισα από την διαπαιδαγώγησή τους και τους αγαπώ, έστω και αν διακρίνω ατέλειες. 
9. Σταματώ να κατηγορώ τους άλλους για την κατάσταση που εγώ τώρα βρίσκομαι, δεν φταίνε πάντα οι άλλοι για ότι κακό μου συμβαίνει! Ξεκινώ να βλέπω τα προβλήματά μου ως ευκαιρίες μάθησης και εξέλιξης. Κατανοώ ότι ο ρόλος του “θύματος” δεν με βοηθά στην προσωπική μου εξέλιξη, γιατί ακόμα και αν η κατάσταση που βιώνω δεν ήταν η επιλογή μου, είναι βέβαιο ότι πρέπει να επικεντρώθω στον τρόπο που θα βελτιώσω την κατάσταση βοηθώντας τον εαυτό μου, και στην συνέχεια βοηθώντας και ανθρώπους γύρω μου που βιώνουν κάτι αντίστοιχο… Δεν ξεχνώ ποτέ πως η ζωή δεν είναι δικαστήριο όπου κάποιος είναι το θύμα και κάποιος ο θύτης…. 
10. Συνειδητοποιώ ότι οι πράξεις είναι πιο σημαντικές από τις λέξεις και κατανοώ ότι είναι πολύ εύκολο σε μία κατάσταση να διακρίνω και να εκφράσω κάτι που είναι σωστό, όμως είναι εξαιρετικά πιο δύσκολο να μπορέσω να εφαρμόσω αυτό που είναι σωστό. Μαθαίνω λοιπόν να λέω λιγότερα, αλλά αυτά που λέω να μπορώ θα τα θέσω σε εφαρμογή και να τα κάνω πράξεις. Αναγνωρίζω ότι για να μπορέσω να χτίσω μία υγιή σχέση , δεν είναι απαραίτητο μόνο να εκφράζω τα συναισθήματά μου με λέξεις, λέγοντας στο άτομο που είναι στο πλευρό μου πόσο σημαντικό είναι για μένα .. Σημασία έχει να μπορώ με την συμπεριφορά μου να κάνω το άτομο αυτό να νιώσει ότι είναι πραγματικά σημαντικό για μένα. 
11. Παύω πλέον να κάνω σκληρή αυτοκριτική, κατηγορώντας μόνιμα τον εαυτό μου για τις λανθασμένες μου επιλογές αλλά και για τα σφάλματα που έχω κάνει. Καταλαβαίνω ότι πριν 10 χρόνια δεν ήμουν ο άνθρωπος που είμαι σήμερα και αποδέχομαι πως αυτό που είμαι σήμερα και οι γνώσεις που έχω αποκομίσει, οφείλονται και στα λάθη του παρελθόντος, με τα οποία έχω συμφιλιωθεί και έχω μάθει να τα αγαπώ! 
12. Νιώθω άνετα με τον εαυτό μου και αγαπώ αυτό που είμαι. Έχω συμφιλιωθεί με μένα και δεν θα θελα να είμαι πιο έξυπνος, πιο όμορφος ή να έχω άλλες ποιότητες χαρακτήρα. Απολαμβάνω αυτό που είμαι, αναζητώ μόνο τρόπους για να βελτιώσω τα ήδη δυνατά μου στοιχεία. 
13. Αποδέχομαι τους ανθρώπους για αυτό που πραγματικά είναι και δεν προσπαθώ μόνιμα να τους αλλάξω. Αν η σχέση μου μαζί τους δεν με ικανοποιεί, δεν διστάζω να το εκφράσω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου ή ακόμα και να δηλώσω την επιθυμία μου να αποστασιοποιηθώ. 
14. Έχω μάθει να διαχειρίζομαι τα ακραία συναισθήματά μου, έτσι λοιπόν δεν θα παρασυρθώ από τον υπέρμετρο ενθουσιασμό μου, αλλά ούτε και από την μεγάλη απαισιοδοξία μου, θα κατανοήσω ότι πρέπει να διατηρώ την ισορροπία των συναισθημάτων μου και να μην παίρνω εν βρασμώ αποφάσεις που με οδηγούν σε πράξεις που αργότερα μετανιώνει. 
15. Μαθαίνω να μην τα παίρνω όλα προσωπικά και να μην θίγομαι εύκολα από τα απλά, μικρά ζητήματα της καθημερινότητας αλλά και από τις συμπεριφορές των ανθρώπων που με περιβάλλουν. 
16. Δεν τα βάζω με τον εαυτό μου και ούτε με μαλώνω επειδή νιώθω φόβο, άγχος ή επειδή βιώνω αρνητικά συναισθήματα. Κατανοώ ότι ακόμα και τα αρνητικά συναισθήματα είναι τα σημάδια εκείνα που με βοηθούν να μάθω καλύτερα τον εαυτό μου και τις ανάγκες μου προκειμένου να κάνω αλλαγές στη ζωή μου. 
17. Κατανοώ τις συναισθηματικές ανάγκες των ανθρώπων που συνδέομαι στενά, μπορώ να νιώσω τα συναισθήματά τους ακόμα και με ένα βλέμα, δεν είναι απαραίτητο πάντα να μου εκφράσουν το πώς αισθάνονται. Κατανοώ, σέβομαι, εκτιμώ και υποστηρίζω τους ανθρώπους που αγαπώ, χωρίς να περιμένω ανταλλάγματα. 
18. Γνωρίζω πλέον ότι στον έρωτα μετρούν οι πράξεις και όχι τόσο τα λόγια που εκφράζονται μέσα στον ενθουσιασμό. Κατανοώ ότι κάποια συναισθήματα είναι εφήμερα, έρχονται και φεύγουν, και τελικά αυτό που μετράει και έχει πραγματική αξία είναι οι οι πράξεις και ο τρόπος συμπεριφοράς που διατηρώ. 
19. Μπορώ να διατηρώ τις ισορροπίες σε όλες μου τις σχέσεις, όταν ερωτεύομαι δεν χάνομαι από τους φίλους ή την οικογένεια, αλλά είμαι εκεί παρόν για όποιον άνθρωπο έχω συναισθήματα. 
20. Εκτιμώ και απολαμβάνω όλα όσα καταφέρει ως σήμερα νιώθω ευγνωμοσύνη για τα δώρα που μου έχει χαρίσει η ζωή και παύω να επιζητώ αυτό που οι συνθήκες δεν μου επιτρέπουν να κατέχω. Χαίρομαι για το παρόν μου και σχεδιάζω το μέλλον μου… 
21. Δεν ζω τη ζωή μου σύμφωνα με τα όνειρα και τις προσδοκίες που έχουν για μένα οι οικείοι μου (πχ οι γονείς, ο σύντροφος) γιατί αυτό σημαίνει ότι καταπιέζω τις δικές μου συναισθηματικές ανάγκες και βάζω εμπόδιο στην εκπλήρωση των σχεδίων μου! Κατανοώ ότι οι άνθρωποι γύρω μου έχουν προσδοκίες για μένα, ή επιθυμούν να με δουν χαρούμενο, ολοκληρωμένο, ή αποκατεστημένο, στην πραγματικότητα όμως η ζωή μου, μου ανήκει και ο ρυθμός που θα ακολουθήσω είναι σημαντικό να είναι σύμφωνος με τις δικές μου αρχές, αξίες και πιστεύω, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι μπορεί να κάνω κάτι αντίθετο από αυτό που επιθυμούν οι άλλοι για μένα. 
22. Μαθαίνω να εντοπίζω και να αναγνωρίζω τα λάθη μου, να ζητώ συγνώμη όταν αυτό κρίνεται απαραίτητο και να μαθαίνω μέσα από τις εμπειρίες μου. Καθώς παραδέχομαι ένα λάθος μου, δημιουργώ χώρο στο μυαλό μου για να κάνω ένα νέο ξεκίνημα, αυτή τη φορά με περισσότερη εμπειρία. 
23. Κατανοώ ότι στη ζωή και στις σχέσεις μου δεν έχω μόνο δικαιώματα, αλλά και ευθύνες / υποχρεώσεις! 
24. Σέβομαι τις πεποιθήσεις των ανθρώπων γύρω μου και δεν προσπαθώ να τις αλλάξω, αλλά ούτε και προσβάλω τα διαφορετικά πιστεύω και ιδεώδη από τα δικά μου! 
25. Δεν προσπαθώ να εντυπωσιάσω με τις γνώσεις μου, το λεξιλόγιό μου ή και με την επίδειξη των όσων γνωρίζων προκειμένου να γίνω πιστευτός, θαυμαστός ή αγαπητός… Μιλώ και εκφράζομαι καθαρά με τρόπο που εύκολα μπορώ να γίνω κατανοητός απο όλους γιατί δεν επιδιώκω τον εντυπωσιασμό αλλά την ουσιαστική επικοινωνία. Αποδέχομαι τον εαυτό μου για αυτό που είμαι ως σήμερα 
26. Μαθαίνω να συγχωρώ, αυτό δεν σημαίνει ότι ξεχνώ το μάθημα που πήρα, αλλά ούτε και ότι δίνω δεύτερη ευκαιρία, σημαίνει απλά ότι αφήνω χώρο στον εαυτό μου, να απαλλαχτεί από τα αρνητικά συναισθήματα και να πάει παρακάτω… 
27. Δεν αφήνω τα αρνητικά συναισθήματα, όπως το θυμό, την κακία, την αρνητικότητα, την θλίψη να με καταβάλουν για πολύ καιρό .. Επιλέγω να εστιάζομαι στα θετικά και να περιστοιχίζομαι από ανθρώπους ή να απασχολούμαι με δραστηριότητες, που με βοηθούν να αποβάλω τα αρνητικά και να ενισχύσω τα θετικά συναισθήματα. 
28. Δεν αντιδρώ ποτέ εν θερμώ … Αφήνω να καταλαγιάσουν τα αρνητικά συναισθήματα πριν μιλήσω, ή πριν αποφασίσω! 
29. Τις στιγμές που βιώνω ένα σημαντικό πρόβλημα, κάνω στον εαυτό μου το εξής ερώτημα: “Ποια θα είναι η σπουδαιότητα του προβλήματος μετά από 2 χρόνια”; Δεν δραματοποιώ τις καταστάσεις ή τα συναισθήματά μου, αναγνωρίζοντας πως τίποτα δεν κρατά για πάντα, ούτε καν τα προβλήματα. 
30. Κάνω τα βήματα εκείνα για να κατανοήσω, να εμβαθύνω, να νιώσω, να εκτιμήσω και δεν διστάζω να δεσμευτώ ή ακόμα και να συμβιβαστώ! Μαθαίνω τα όρια μου, σέβομαι τα όρια των ανθρώπων γύρω μου και κατανοώ ότι η ύπαρξη ορίων με βοηθά να μπορώ να διατηρώ μία συγκροτημένη και εξελικτική πορεία!